Willem Zoet

Met vallen en opstaan

Valpartijen hebben een grote rol gespeeld in de racecarriére van Willem . Omdat hij beslist geen risico's wou nemen stapte hij pas weer op de motor als hij genezen was , om daarna een come back te maken als kampioen . Een tweede zware crash zorgde ervoor dat hij definitief stopte juist op het moment dat hij aansluiting had met de wereldtop . Want als Willem het op zijn heupen kreeg reed hij zelfs grote fabriekscoureurs voorbij.

                                                                                      foto: Toon Kannekens

 

Willem Zoet begint op een soortgelijke manier als Boet van Dulmen . Willem maakt eerst zijn opleiding af waarna hij gaat werken en van motorsport aktiviteiten is nog geen sprake . Hij zit er anders wel met zijn neus bovenop , want hij zit in de handel van snelle onderdelen voor racemotoren . Maar op een gegeven moment begint het toch te kriebelen en wil hij het ook wel proberen . Hij is dan al 24 wanneer hij een Suzuki T500 koopt en gaat daarmee aan wegraces deelnemen . Zijn debuut jaar verloopt zelfs zeer voorspoedig want in de sportklasse 351 tot 500cc weet hij al enkele races te winnen en eindigd hij als derde in de eindstand! Deze goede klassering leverd hem gelijk al een startplaats op voor de internationale races ! Daar blijkt het nivo een stapje hoger te liggen waardoor hij in dat jaar (1975 ) slechts in één wedstrijd punten kan scoren.

In 1976 gaat het al wat beter en weet hij al wat meer punten te scoren in diverse races wat hem een negende plek in het nationaal kampioenschap opleverd . Het volgende jaar breekt hij door bij de inters en weet zich al in diverse wedstrijden tussen de grote mannen als Wil Hartog , Den Boet en Jack te nestelen . Bij de selektie wedstrijden op zandvoort in het vroege voorjaar werd Zoet in de 750cc klasse tweede achter Middelburg en in de 500cc ook weer tweede . Een goede start van het seizoen ! Er werden niet bij alle wedstrijden punten behaald , de motor ging ook wel eens stuk , maar meestal wist hij toch in de punten te rijden . Willem reed dat jaar niet alleen in de 500cc en 750cc , maar ook de 350cc ! In die laatste klasse werden wat minder goede resultaten behaald , maar bij de zwaardere klassen behaalde hij regelmatig podiumplaatsen , meestal een tweede of derde plaats achter Middelburg of Rob Bron . Tijdens de verregende races in Tubbergen bewees Willem ook op een natte baan te kunnen rijden . In de 350cc klasse reed hij naar een vierde plek . Voor de 500cc race had hij zijn nieuwe aanwinst meegenomen , een ex Jhon Williams Suzuki RG 500 . Tijdens de race liet Jack Middelburg aan iedereen zien dat je ook in de regen ronderecords kan breken . Tweede man was eerst Wil Hartog die een zeldzame schuiver meemaakte waardoor Willem op de tweede plek kwam , lange tijd in gevecht zijnde met Kees vd Kruys . Daarna kwam de Asser TT en Willem had zich enkel voor de 500cc race ingeschreven . Zijn GP debuut had hij zich waarschijnlijk anders voorgesteld , want tijdens de race raakte hij door een val uitgeschakeld . Een week later in Franchorchamps reed hij de race wel uit en werd negentiende . Maar dan tijdens de races te Ammerzoden laat Willem zien dat hij er klaar voor is . Bij de start van de 500cc race spuiten Middelburg en Hartog weg met Willem er direkt achter . Zo vormen ze een kopgroep die wegloopt van de rest maar door het erg hoge tempo moet Willem toch lossen , maar word derde . In de 350cc race ligt Willem zelfs een tijdje op kop ! Jammer genoeg raakt één van de delnemers ten val en laat een olieplas achter waardoor bijna alle coureurs ten val komen inclusief Willem . Toch weet hij nog negende te worden . Bij de races te Venray rijd Willem zich weer in de kijker . Deze keer niet in de 350cc klasse waar hij zesde word , maar wel bij de 500cc . Tijdens de race is hij in een gevecht om de tweede plek met vd Kruys en Piet vd Wal en word uiteindelijk tweede achter een ongenaakbare Hartog . Door zijn goede klasseringen word hij derde in de NK eindstand in de 500cc achter Hartog en Middelburg.

foto: Toon Kannekens

 

1978 had de grote doorbraak kunnen zijn voor Willem . Doordat hij zich in het voorgaande jaar zo in de picture gereden had melde Stimorol zich aan als sponsor . Zij zouden tijdens Zoets verdere carriére als hoofdsponsor bij hem blijven , wat hem dus de bijnaam "Stimorol" Zoet opleverde . Maar al in het voorjaar van dat jaar slaat het noodlot toe en tijdens vrije trainingen op Zandvoort raakt Willem ten val en breekt meerdere botten . Hierdoor is het seizoen eigenlijk al voorbij voordat het begonnen was . Pas aan het einde van het seizoen tijdens de races te Maastricht maakt hij zijn come back.

 Om zijn net herstelde been te sparen word hij aangeduwd , maar moet daardoor als laatste starten in de 500cc race . Toch weet hij als vierde te finishen.

1979 begint goed met een tweede plaats tijdens de formule races in Zandvoort en daarnaast dik in de punten te rijden in de 350 en 500cc . Ook in Ammerzoden behaald hij weer punten in de 500cc en in Hengelo een derde plaats achter Boet en Jack . Daarna werd er voor de tweede keer geraced op Zandvoort en geeft Willem definitief zijn visitekaartje weg . In de 350cc word hij derde om vervolgens in de formuleklasse al tweede te worden . Maar in de 500cc blijft hij iedereen voor en wint ! Willem blijft ook in de volgende races sterk rijden en als hij geen podiumplaats behaald , dan rijdt hij in ieder geval in de punten . Dat jaar rijd Willem tijdens de TT van Assen niet alleen de 500cc , maar ook de 350cc . Hij zal in de 350cc race op een twaalfde plek rijden , maar valt jammer genoeg uit . Ook in de 500cc zal hij niet in de uitslagenlijst terecht komen . In de GP's heeft hij toch al weinig geluk want als hij niet uitvalt , dan eindigd hij op de dertiende plek ! Alleen tijdens de laatste GP in Le Mans lijkt het wel goed te gaan en ligt Willem tijdens de race op een achtste plaats ! Maar weer heeft hij pech en moet uitvallen . Bij de races in Tolbert ging het ook weer mis , maar niet alleen voor Willem . Tijdens de formule race kwamen hij en Middelburg ten val . Daarna kwamen de races in Gilze-Rijen en omdat Middelburg met een been in het gips zat , was er voor Willem alle gelegenhijd om te winnen . In de 350cc klasse werd hij derde om vervolgens de 500cc overtuigend te winnen . Hij startte als laatste waarna hij verschrikkelijk over het circuit boenderde en iedereen inhaalde . De 750 cc werd daarna ook gewonnen . In Hengelo zou de laatste wedstrijd van dat jaar verreden worden . In de 350cc klasse was de strijd al beslist en werd de geblesseerde Jack Middelburg kampioen . In de formule klasse was de strijd ook al beslist , Willem Zoet was daarin al kampioen geworden door zijn constante rijden gedurende alle wedstrijden . Dat was maar goed ook want in de race viel hij uit . Alleen in de 500cc klasse moest hij goed scoren om kans te maken op de overwinning en dat deed hij . Hij won de race en werd dus ook in de 500cc klasse Nederlands kampioen.

                                                                                          foto: Koos Holstein

 

Voor 1980 komt Willem goed beslagen ten ijs . Hij is nu full prof en heeft een team met zijn zus en zijn broer Martien als monteur . Willem zelf sleutelt ook aan de motoren . De 350cc Yamaha is weggedaan en er zijn voor dat jaar twee nieuwe productieracers aangeschaft . Het voorgaande jaar werden niet alle GP's gereden , maar nu wil hij alle GP's meerijden wat ook zijn grootste prioriteit heeft . De nationale races komen op de tweede plaats . Toch gaat Willem er de eerste race van dat jaar in Hengelo toch stevig tegenaan . In de eerste manche van de 500cc jaagt hij de op kop liggende Boet op totdat hij valt . In de tweede manche rijdt hij naar een derde plek . Omdat de GP's van Venezuela en Oostenrijk afgelast waren was begin mei de GP van Misano de eerste race.

Voor Willem werd het geen gelukkig begin want hij wist zich amper te kwalificeren voor de race om daarna tijdens de race uit te vallen . In de volgene twee gp's gaat het niet alleen voor Willem slecht , maar voor alle Nederlandse 500cc coureurs . Ook in Assen ging het vergeleken met de andere Nederlanders , Jack won , Boet vierde nog niet helemaal naar wens want Willem werd twaalfde dus net buiten de punten . Maar in Finland gaat het beter en behaald bij de trainingen een tiende plek . In de eerste ronde van de race ligt hij al achtste . Even later in de race ligt hij zevende en hij had zijn eerste punten kunnen pakken als zijn motor geen vastloper kreeg . Ook in de GP van Duitsland viel hij uit . Daardoor kwam hij in de einduitslag van het WK niet voor . Daarna volgde de races om de KNMV cup waarin natuurlijk de Nederlandse top meedeed . En om de teleurstelling van het minder geslaagde GP seizoen te vergeten won Willem die cup op overtuigende wijze , daarbij felle gevechten met Middelburg leverend .

foto: Koos Holstein

 

Het nieuwe seizoen van 1981 begon al vroeg toen Willem en Jack in januari als allereersten een nieuwe Suzuki RG6 productieracer kregen . Daardoor had Willem ruim de tijd om zich op het nieuwe GP seizoen voor te bereiden . En het nieuwe seizoen begon goed tijdens de eerste nationale races op zandvoort . Willem versloeg in een rechtstreeks duel Wil Hartog en won de race . Dan gaat Willem naar Italie voor de 200 miles race van Imola . Hier vind hij de aansluiting met de wereldtop door als zesde in de totaaluitslag te eindigen ! De volgende GP's moesten worden overgeslagen door een blessure . Pas in Yoegoslavie was Willem er weer bij en ondanks een val tijdens de training kwam hij op een 21e startplek . Tijdens de race klom hij op naar de 14e plek.

Bij de races in Tubbergen gaf Willem aan klaar te zijn voor de TT van assen . Hij won beide manches . Een week later in Raalte word hij in beide manches derde achter Boet en Luchinelli . Toen was de TT aan de beurt . Het begint al goed als Willem de tiende startplaats opeist . Maar op de racedag rijd Willem de race van zijn leven en op een half natte baan word hij vierde ! Dit leverd hem 8 WK punten op en hij staat dan al gelijk op een elfde plek in de WK stand . Een week later in Franchorchamps rijd Willem weer in de punten , hij word negende en komt op de tiende plek in de WK stand . Hiermee staan er dan drie Nederlandse coureurs in de top tien want ook Boet en Jack scoren steeds punten . Maar dan gaat het weer mis . Tijdens de race van San Marino komt Willem door slechte banden zwaar ten val en breekt meerdere botten waardoor hij voor lange tijd uitgeschakeld is . In eerste instantie maakt hij alweer plannen om verder te racen . Maar tegen het einde van het jaar besluit Willem om toch maar te stoppen met racen.

Resultaten

 

hoogste klassering GP race: 4e
Nederlands kampioen : 3x                                                                                                                                                                   Foto's onder: Koos Holstein

Maak jouw eigen website met JouwWeb