Foto: Henk Keulemans

De raceloopbaan van Aalt Toersen is nog niet ten einde! Na zijn raceloopbaan vanaf 1965 tot halverwege de zeventiger jaren, doet Aalt nog mee aan dragracen maar niet voor lang. Na een tijdlang niet te racen begint Aalt weer te rijden in Demo races op zijn oude Kreidler en Jamathi racers, maar later ook meer serieus en wordt Europees kampioen 50cc! En of dat nog niet genoeg is heeft Aalt grote plannen om wereldrecords te verbreken! Meer hierover onderaan deze pagina.

Net als de Vries komt ook Aalt naar Zandvoort om te gaan proefrijden op de nieuwe van Veen kreidler en wordt geselecteerd om voor dit nieuwe team te gaan rijden . Aalt is ook een tenger mannetje die dus heel goed op het kleine racemotortje past en het blijkt dat hij er ook zeer snel mee kan rijden . Net als de Vries en Lodewijkx is Tubbergen in 1965 het begin van zijn wegraceloopbaan . Dit debuut kon niet beter , hij wint de wedstrijd bij de 50cc junioren met overmacht en daarbij breekt hij ook nog het ronderecord! Bij de volgende race komt Aalt niet in de uitslagenlijst voor. Bij de races in Oldebroek wint Aalt wel de voorronde maar wordt in de finale race slechts negende . Toendertijd waren er namenlijk erg veel coureurs bij de junioren 50cc waardoor er voorrondes verreden werden , in Oldebroek zelfs drie , en in de finale reden er dan nog dertig coureurs! De laatste race op Zandvoort bracht geen geluk voor Aalt want hij viel in de trainingen en zou daardoor de race niet rijden. In 1966 begint het seizoen in Rockanje . De junioren worden nu nationalen genoemd en er zijn weer drie voorrondes nodig . De finale werdt met overmacht gewonnen door Jan de Vries maar daarachter was een fel gevecht aan de gang waarin ook Aalt verwikkeld was. Aalt kwam deze keer niet verder dan de zevende plek. Maar tijdens de tweede races in Tubbergen liet Aalt weer van zich spreken. De nationalen en de internationalen werden bij elkaar gevoegd. Er stonden 44 coureurs aan de start waaronder de zeer ervaren Cees van Dongen die gelijk na de start op volle snelhijd probeerde weg te lopen en tijdens de race ook de snelste rondetijd neerzette. Toch reed Aalt beter en ging Cees al twee maal voorbij en wist uiteindelijk de race te winnen! Daarna in Etten werdt Aalt tweede. Bij de volgende races in Oldebroek had het weer goed kunnen gaan want Aalt won de voorronde en stond voor de finale op de eerste startrij. Aalt ging als eerste van start maar kwam al in de eerste ronde met pech stil te staan. De races op Zandvoort moest de beslissing brengen voor het kampioenschap internationalen en er waren meerdere coureurs die konden winnen waaronder Aalt. Er waren weer voorrondes en die waren bijna niet goed afgelopen voor Aalt omdat zijn motor in de laatste ronde pech kreeg en hij de motor duwend over de finish moest brengen maar toch tweede werdt. De finale race ging beter want die werdt gewonnen door Aalt waardoor hij dus ook kampioen werdt. In dat jaar maakt hij ook al zijn debuut in het WK door de TT Assen te gaan rijden . In 1967 zal de Vries het NK winnen onddanks dat ook Aalt races wint maar net te kort komt. Maar Aalt behaald dat jaar wel zijn eerste punten voor het wereldkampioenschap grand prix. Aalt zou dat jaar aan verschillende grand prix races deelnemen en op Assen tijdens de TT rijdt hij "gewoon" tussen de grote fabriekscoureurs en rijdt naar de vijfde plek! Ook op het circuit van Spa-Franchorchamps waar Aalt ook altijd goed reed, werdt hij weer vijfde! Door deze goede resultaten eidigd Aalt dat jaar als twaalfde met 4 punten in het WK.

 De eerste race is notabene in Spanje waar de grote favoriet voor de wereldtitel angel Nieto door Aalt verslagen wordt. De kombinatie van Aalt en kreidler blijken eerst nog onverslaanbaar maar gaandeweg het seizoen zijn het vooral de Derbi en Jamathi die sneller blijken te zijn . Hij wint verder ook in Duitsland en in Finland en daarna nog drie keer een derde plaats , ook in Assen. Daarna in Tsjecho-slowakije wordt hij vierde, en in Ierland behaald hij geen punten. In Italie behaald hij weer een derde plek maar in de laatste race heeft hij weer geen punten. Met het aantal punten wat Aalt dat jaar behaald zou hij wereldkampioen zijn geworden maar omdat toen de puntentelling was veranderd waarbij alleen de zes beste resultaten tellen werdt Nieto kampioen. Dat deze regel nogal krom is blijkt wel uit het feit dat Aalt 93 punten scoorde en Nieto slechts 76. Hierdoor werdt Aalt dus tweede in het WK achter Nieto die minder GP's gewonnen had maar wel drie keer tweede was geworden. Omdat de GP's belangrijker waren dan het Nederlands kampioenschap was dat laatste er een beetje bij in geschoten. Aalt reed wel verschillende races in Nederland maar deed niet echt mee voor de overwinning. Voor het volgende seizoen wordt Aalt door het Jamathi team gevraagd om Lodewijkx op te volgen die hersteld van een ongeluk . De eerste race in dat seizoen is in Duitsland en daar wordt Aalt slechts achtste. De tweede race op Le Mans gaat goed met een tweede plek , in Yugoslavie wordt hij vierde en in Assen vijfde . Daarna is Aalt weer helemaal terug en wint weer drie races op rij ! Daarna behaald hij nog een derde plek maar met de laatste twee races behaald hij geen punten . Toch wordt Aalt weer vice wereldkampioen en weer achter Nieto, maar deze keer heeft Nieto wel meer punten en meer overwinningen.

Maar dan in Oost Duitsland gaat het mis, Aalt valt en breekt een middenvoets beentje. Toch is Aalt er de volgende race weer bij maar kent weer geen geluk; de motor gaat stuk in de eerste race ronde. Daarna in Zweden blijft de motor heel maar komt Aalt niet verder dan de zevende plek. Rond die tijd besluiten de mensen van Jamathi om ontslag te nemen bij de firma Bruinsma. Bij Bruinsma hadden ze de mogelijkheid om aan de racers te werken maar toch besloten ze om daar te vertrekken. In de pers staat verder ook dat daarna Aalt besloot om maar met racen te stoppen. Dat jaar reed hij ook al niet meer in de 125cc klasse . Toch berijkt Aalt nog een zesde plek in het WK. Ook in het NK staat zijn naam niet meer bij de koplopers, hij eindigt als vijftiende. Maar in 1972 is Aalt er toch weer. Voor de 50cc heeft hij een Kreidler en daarnaast ook een 125cc Maico. Hij rijdt niet meer alle races in Nederland en zal ook niet hoog eindigen in de races die hij wel rijdt. Toch weet hij een 125cc race te winnen in Rockanje. In Assen is Aalt er ook weer bij maar behaald in de 50cc race slechts de achtste plaats. Ook in Belgie is hij er weer bij maar komt dan zelfs niet verder dan de veertiende plek. In oost Duitsland rijdt Aalt weer naar een achtste plek. Hiermee beeindigd hij het WK met de 18e plek. In 1973 komt de naam Aalt Toersen nog één keer voor in de uitslagenlijsten voor het NK maar dan valt het doek devinitief voor hem. Hij keert weer terug naar de grasbaanracerij en zal daar nog jaren voor zijn plezier aan meedoen . 

Lange tijd zal Aalt niet meer op de kleine 50cc racertjes rijden totdat hij een aantal jaar geleden is begonnen met demoraces te gaan rijden bij de HMV , weer op de oude vertrouwde van Veen kreidler , en ook nu nog past hij goed op die kleine motortjes en zoals ik hem zag rijden in Barneveld en Francorchamps is hij het racen nog niet verleerd ! Ook Aalt reist nog steeds de Europese circuits af en rijdt mee tijdens classic race evenementen. Zamen met Jan de Vries en Cees van Dongen racen ze over de circuits alsof de tijd meer dan 40 jaar heeft stilgestaan.

Europees kampioen 50cc

Hij heeft niet alle races gewonnen maar met een puntentotaal van 734 terwijl de tweede man Wil Doodeman "slechts"452 punten scoorde. Derde man werdt Peter Muller met 410 punten.
En in 2011 doet Aalt het weer! Er zijn dat jaar zes wedstrijden te rijden waarvan het meerendeel door Aalt zijn gewonnen. De eerste race is in Oschersleben en Aalt wint alletwee manches. Daarna in Hengelo wint Aalt ook weer beide manches. In Oostende wordt Aalt tweede in de eerste manche, maar wint de tweede manche. In Zeltweg worden weer twee manches gewonnen, maar in Linköping heeft Aalt in de eerste manche een schrapresultaat en in de tweede manche wordt Aalt tweede. De laatste race is in Frohburg en ook hier is er eerst een schrapresultaat en een tweede plaats, en hiermee heeft Aalt totaal 940 punten verzamelt en wordt kampioen. Tweede man Martijn Stehouwer behaald "slechts" 675 punten en derde is Jaap Groot met 501 punten. Bert Smit wordt vierde onddanks drie gewonnen manches. Het jaar daarop is het Bert Smit die kampioen wordt en Aalt tweede. In de daarop volgende jaren rijd Aalt lang niet alle wedstrijden mee, maar als Aalt aan meerdere wedstrijden meedoet, eindigt hij ook vrij hoog in het klassement.
© Wim Heeroma www.golden50ccracingriders.nl

Het is nu 2023, deze website bestaat nu al 20 jaar, en ik blijf met nieuws komen over Aalt. Er wordt nu gewerkt aan een kompleet nieuwe 50cc racer, met een motorblok gebaseerd op het oude 50cc Kreidler motorblok die door Aalt nu is opgevoerd tot meer dan 23 pk! Met het prototype van deze racer is ook al een wereldrecord behaald op de 1/4 mijl. De racer is AT special genoemd. Zie de website van Aalt https://www.aalttoersen.nl/

Resultaten