Paul Lodewijkx
Grote man op kleine motor
Paul Lodewijkx was precies het tegenovergestelde van zijn tijdgenoten de Vries en Toersen , die door hun kleine tengere bouw perfect op de kleine 50cc racertjes pasten . Paul was eigenlijk veel te lang zodat hij maar net achter de kuip kon wegduiken en natuurlijk ook zwaarder was . Dit maakte hij weer goed met zijn grote talent want als hij op een snelle motor reed was hij bijna onverslaanbaar . Het verhaal van Paul heeft wel wat overeenkomsten met dat van Renzo Pasolini . Beide rijders hebben nooit voor een groot top team gereden , maar desondanks toch in staat om grote kampioenen te verslaan . Ze waren voorbestemd om wereldkampioen te worden , maar door een zwaar ongeluk is dat er nooit van gekomen . Beide zijn ze tragisch om het leven gekomen .
Begin jaren zestig zijn Jan Thiel en Martin Mijwaart druk bezig om een zelfgemaakte 50cc racer te bouwen en ermee te racen . Hiermee hebben ze in het begin nog niet zo veel succes maar de motor wordt gaandeweg verbeterd . In 1965 krijgt de motor de naam Jamathi en stopt Jan Thiel met racen om al zijn tijd aan het verbeteren van de racer te besteden . Er is een nieuwe coureur nodig en dat wordt Paul.
Zijn eerste race is dat jaar in Tubbergen en dat gaat niet slecht, hij behaald de vierde plek bij de junioren. In Oldebroek ging het nog beter. Door de zeer vele deelnemers moesten er drie voorrondes verreden worden en een finale race. Paul reed in de voorronde met zijn supersnelle Jamathi regelrecht naar de overwinning en ook in de finale race kon niemand hem bijhouden. Maar de Jamathi was niet altijd zo snel want tijdens de laatste races op Zandvoort werdt Paul negende. In 1966 kwam de naam Lodewijkx niet altijd in de uitslagenlijsten voor. Als de Jamathi goed liep was hij zeer snel maar jammer genoeg ging de motor ook vaak stuk. Bijvoorbeeld in de race te Etten. In de voorronde reden Martin Mijwaart en paul naar de eerste en tweede plek, maar in de finale die door Mijwaart gewonnen werdt zou Paul uitvallen met pech. Daarna in Oldebroek was het omgekeerd, Mijwaart viel in de laatste ronde uit en Paul won de race! Tijdens de laatste race op Zandvoort ging het weer mis. Paul reed op de derde plek vlak achter Toersen en de Vries maar viel weer uit door pech. In 1967 gaat het al iets beter, er worden tenminste meer races uitgereden alleen komt de Jamathi nu snelhijd tekort op de Kreidlers. Paul was dankzij die ene overwinning van vorig jaar ook gepromoveerd tot de internationalen dus was er ook meer konkurentie. Toch behaalde Paul een derde plek in het Nederlands kampioenschap.
Nu Paul een internationaal startbewijs heeft, mocht hij ook in de GP's rijden en de TT van Assen werdt zijn eerste GP race. Hij bereikte een zesde plek en ook in de volgende race in Belgie behaald hij de zesde plek. Hiermee wordt hij dan 18e in de WK eindstand. Voor het jaar 1968 werden er geen successen geboekt in het Nederlands kampioenschap waar hij slechts 13 punten behaalde, maar dat jaar was wel de grote doorbraak voor Paul. Onddanks het beperkte budget van het kleine Jamathi team werdt er een nieuwe racer gebouwd waarmee paul gelijk al mee kon doen in de strijd om de wereldtitel. Helaas werden er dat jaar slechts vijf GP's verreden in de 50cc en miste Paul de eerste race in Duitsland. Maar voor de tweede race in Spanje was hij er wel en hoe! Paul rijdt lange tijd op de derde plek maar aan het eind wordt hij ingehaald door Angel Nieto waardoor hij vierde wordt.
Het team slaat de volgende race, de TT op Man over maar dat doen alle toprijders zodat de strijd weer doorgaat in Nederland. Hans Georg Anscheidt , de fabriekscoureur voor suzuki , had de eerste races al gewonnen en was de favoriet voor de TT . Geheel onverwacht had Paul de pole positie veroverd en toen de race begon reed Anscheidt met Paul er vlak achter bij de rest vandaan . De hele race reed Paul in de slipstream en voordat de laatste ronde begon had Anscheidt zelfs een gaatje geslagen . Blijkbaar had Paul zijn Jamathi een beetje gespaard want in die laatste ronde kwam hij toch weer vlakbij de koploper . Door een achterblijver in de kniebocht kwam Paul beter uit de bocht en haalde volgas de Duitser buitenom in en won met zeer klein verschil . Hij was daarmee de eerste Nederlander sinds Dick Renooy in 1948 die de TT won en net als Dick op een Nederlandse motor . Een week later in Belgie reed Paul naar de tweede plaats en hij zou dat jaar genoeg punten scoren voor de 2e plaats in het WK klassement ! Hiermee was Paul de eerste Nederlander die zo hoog geeindigd was in het WK klassement
De volgende races in Italie en Joegoslavie werden wel weer gewonnen door Paul en daarmee behaald hij 63 punten en komt daarmee op de vijfde plek in de WK eindstand en wordt Nieto wereldkampioen. Was Paul in Ierland niet van de baan gereden door Nieto dan had hij die race zeker gewonnen en was hij dus wereldkampioen geworden met 5 punten verschil.
Het volgende jaar was Paul er klaar voor om wereldkampioen te worden , maar de motor nog niet . Het kleine Jamathi team had nog altijd een gebrek aan geld en er moest gewerkt worden om geld te verdienen . Daardoor kwam de nieuwe motor pas toen het seizoen al was begonnen . Hij had niet alleen Nieto als concurrent , ook Toersen en de Vries wonnen races . Voor dat jaar was er een nieuwe puntentelling ingevoerd waarbij alleen de zes beste resultaten zouden tellen. Alhoewel er nu wel weer veel meer races waren zou deze regel voor Paul heel slecht uitkomen. De eerste twee races begonnen slecht want paul viel uit. Maar daarna in Frankrijk blijft de motor heel en wordt Paul derde, maar heeft dan al een flinke achterstand op Angel Nieto en Aalt Toersen. Dan volgt de TT van Assen maar ditmaal haald Paul het podium niet en wordt vierde maar gelukkig voor Paul valt Nieto uit. Maar daarna in Belgie en Duitsland valt hij uit. Maar in Tsjechoslowakije is Paul er weer en wint de race. De volgende race in Ierland begint goed als Paul op kop ligt met Nieto er achter. Nieto probeerd van alles maar komt maar niet voorbij Paul totdat Nieto in de laatste ronde als een kamikaze tegen Paul op rijdt waardoor ze allebei vallen. De Jamathi is niet meer geschikt om verder te rijden maar Nieto kan wel verder en door de grote voorsprong die ze beiden hadden op de rest kan hij alsnog de race winnen.
Na dat raceseizoen sloeg het noodlot toe . Paul zou vanuit huis met de motor even iets gaan halen en tijdens dat ritje kreeg hij een ongeluk . Paul reed zonder helm en kreeg daardoor ernstig hersenletsel . Het herstel duurde erg lang en pas in 1972 stapte hij weer op de racemotor maar het werdt niets . De TT van Assen werdt zijn laatste race . Paul had een zware vorm van epilepsie aan het ongeluk overgehouden en dat was er de oorzaak van dat hij vele jaren later is verdronken . Aalt Toersen werdt voor 1970 de vervanger van Paul en werdt op de Jamathi vice wereldkampioen.
In een interview van Jan Thiel door Ben Looijen, verteld Jan daarin dat Angel Nieto voor één andere coureur echt bang was.....Paul Lodewijkx!
Zie voor het interview https://www.bazzer.nl/interviews-oud-coureurs-en-monteurs/jan-thiel-nederlands
Resultaten
vice wereldkampioen 1968
GP zeges : 4
GP podiums : 6
Maak jouw eigen website met JouwWeb