Theo Timmer
"Toevallig" wegracecoureur
Foto: Toon Kannekens
Het verhaal van Theo Timmer is op zijn minst bizar te noemen . Min of meer toevallig komt hij in de motorsport terecht en min of meer toevallig komt hij in de wegracerij terecht . Vooral dat laatste is bijzonder omdat hard gaan op een motorfiets helemaal niet aan hem is besteed . Maar later zou blijken dat hij een natuurtalent is die moeiteloos mee kan met de wereldtop .
Theo is automonteur en heeft weinig belangstelling voor de motorsport , maar zijn buurman doet aan trailrijden en zodoende raakt Theo geinteresseerd in die tak van motorsport . Omdat Theo goed kan sleutelen weet hij een paar oude trailmotoren toch goed te prepareren en begint daarmee goede resultaten te behalen.
Dan krijgt Theo een andere baan bij de firma G Joh Bruinsma en die firma was net bezig met het opzetten van een Jamathi bromfiets programma . In de werkplaats van deze firma werden toen ook de wegrace machines gemaakt en kwam hij in kontakt met Paul Lodewijkx . Zo nu en dan ging Theo ook wel eens mee naar een circuit maar hij vond zelf dat die coureurs waanzinnig waren om zo hard te rijden . Toch begon er wat te kriebelen bij hem en Jan Thiel en Martin Mijwaart zagen blijkbaar wel wat in Theo want hij mocht in het seizoen van 1971 op de reserve motor deelnemen aan het nationaal kampioenschap . Nu kwam het natuurtalent van Theo bovendrijven , want hij won op een na alle races en werd kampioen ! Hierdoor promoveerde hij direkt naar de internationalen en reed in het volgende seizoen ook een paar keer in het buitenland . Ook nu ging het goed met al een paar tweede plaatsen , en in Oosternrijk lag hij zelfs op kop ! Hij had de race kunnen winnen , maar het begon te regenen en daardoor besloeg zijn bril . Hij probeerde nog zijn bril schoon te maken tijdens het rijden maar verloor toen zijn bril .
Foto: Henk Keulemans
Door deze goede resultaten mocht hij starten in zijn eerste GP ; de TT van Assen . Dit was gelijk een succes want Theo reed moeiteloos mee met de wereldtop en werd vierde . De volgende race in Spa-Francorchamps ging nog beter want nu werd hij derde . Theo begon nu op stoom te komen want de volgende race op de Sachsenring heeft hij gewonnen ! Daarna behaalde hij nog een tweede plaats en een zesde plaats en daarmee werd hij derde in het 50cc wereldkampioenschap achter Nieto en de Vries.
1973 begint gelijk goed met een overwinning . Op het circuit van Hockenheim gaat het tijdens de trainingen niet goed want de motor loopt telkens vast . De monteurs zijn al naar huis en Theo start alleen maar vanwege het startgeld . Tijdens de race liep de motor wel goed en omdat de Vries en Kneubuhler pech kregen kon Theo opstomen naar de eerste plaats . Het Van Veen Kreidler team was dat jaar echter oppermachtig en daardoor zal Theo geen race meer winnen en alleen nog door een tweede plaats en twee derde plaatsen kon hij toch weer derde worden in het WK . Daarna heeft Theo genoeg van het hectische bestaan bij het Jamathi team en besluit het wat rustiger aan te gaan doen . Hij koopt een Jamathi racer en doordat het merk Jamathi dan niet meer bestaat zijn er ook geen nieuwe onderdelen meer en moet hij alles zelf doen . Dat jaar word hij slechts elfde in het WK.
Vanaf het jaar 1974 wordt het racen op een laag pitje gezet. Theo is dan getrouwd en er wordt een gezin gesticht. Theo racet nog wel, maar vooral voor de fun. Hij werkt dan ook niet meer samen met Jan Thiel en Martin Mijwaard, dus voor de racerij staat Theo helemaal op eigen benen. Toch weet Theo hier en daar nog een succesje te behalen. Op de nu in eigendom zijnde oude Jamathi rijdt Theo tijdens de Tt van Assen naar de elfde plek. Maar tijdens de GP van Spa-Francorchamps loopt de oude Jamathi als een speer en wordt Theo vierde! Gaandeweg gaat Theo weer wat meer serieus racen, inclusief in de 125cc klasse.
Foto: Koos Holstein
Maar in 1979 is hij er weer , nu met een min of meer zelf gebouwde Bultaco . In Francorchamps wordt hij tweede achter Henk van Kessel . Het volgende jaar gaat nog beter en al vroeg in het seizoen wordt hij tweede op het circuit van Misano , en zal hij uiteindelijk zevende worden in het WK klassement . 1981 wordt het beste jaar voor Theo . Op Francorchamps en Imola wordt hij derde en in Brno zal hij zelfs de race winnen ! Dat jaar wordt Theo vice wereldkampioen ! Daarnaast zal hij ook Nederlands kampioen worden . Hierna zou hij geen podium plaatsen meer behalen . Ondanks zijn goede klassering van 1981 werdt Theo geen fabriekscoureur en bouwde daarom zelf een 50cc racer , de Theo Timmer Special.
Een paar jaar later wordt de 50cc klasse opgeheven en zal Theo een team gaan vormen met Hans Spaan . Ze racen met de 80cc Huvo-Casal in de opvallende bruine kleuren van hoofdsponsor Hertog Jan . In 1985 zal Theo nog redelijk succesvol zijn met een zevende plaats in de WK eindstand , maar langzaam aan nadert het einde voor hem . Theo rijdt zijn laatste race in 1987
Dat er ook wel eens wat stuk ging bij de Jamathi racer bewijst de volgende anecdote die Theo vertelde . Tijdens een race om het Nederlands kampioenschap op Tubbergen (wat de coureurs niet echt een mooi circuit vonden vanwege de eindeloos lange rechte stukken) merkte Theo dat de rechter clipon los zat . Gelukkig was het aan het eind van de race en kon hij met veel kunst en vliegwerk de race uitrijden . Toen Theo na de race stopte bleek dat de clipon helemaal afgebroken was en hij dus de race had uitgereden met die losse clipon in zijn rechterhand!
Ik heb het geluk dat ik Theo en Nolda Timmer heb leren kennen, en dat kwam doordat hun zoon Joop ook is gaan racen. Ik was lid van de club van 50 van Joop, en kwam vaak bij de races kijken. Ik kwam meestal op de motor, en als ik in het rennerskwartier bij de tent (later een grote trailer!) kwam kreeg ik een warm welkom van de familie Timmer, een paar bakken koffie (soms met gebak) en kon ik mijn rugzak, jas, en alles wat ik niet mee wou sjouwen daar bij hun achterlaten en daar werdt goed op gepast. Theo is altijd een echte Amsterdammer gebleven, en stak zijn mening nooit onder stoelen of banken. Theo is ook iemand die in het hier en nu leeft, en heeft wel goede herinneringen aan de tijd dat hij coureur was, maar hij is beslist niet in het verleden blijven hangen. Theo heeft ook niet zo veel met het classic racen, het is zeldzaam dat hij aan een demo (race) mee doet. Theo heeft me wel het een en ander verteld over zijn tijd bij Jamathi en waarom hij daar weggegaan is.
Nolda, Theo's vrouw, heeft mij een inkijkje gegeven in het leven van de partner van een coureur. Nolda ging overal mee naartoe waar Theo een race had. Meestal ging ze ook naar de race kijken, maar soms was het gewoon te eng, en bleef ze tijdens de race in de caravan wachten, in de hoop dat Theo weer heelhuids terugkwam. Theo en Nolda hadden door het drukke leven van de GP racerij ook geen weet van wat er op tv over Theo verscheen. Vooral in het jaar 1981, toen Theo zeer goed reed en tweede werd in de GP einduitslag, kwam hij regelmatig op tv. Ik heb een videoband met de 50cc race op Assen van 1981, waarop de race te zien is voorafgegaan door een interview met Theo. Dit heb ik op een dvd gezet, en ben daarmee naar Lobit gegaan bij de sponsordag van het Jan Bakker raceteam waar Joop toen voor reed. De dvd is daar toen gedraaid, en voor het eerst zagen Theo en Nolda deze beelden. Theo vond het prachtig, en Nolda had bijna tranen in de ogen. Uiteraard hebben zij de dvd toen gekregen.
Resultaten
vice werldkampioen 1981 foto: Koos Holstein
2x 3e WK klassement
1x nederlands kampioen
GP zeges : 3
GP podiumplaatsen : 12
Maak jouw eigen website met JouwWeb