Boet was ook zeer sportief, wat bleek tijdens de Olof races op de Beekse bergen. In de 350cc race reden Boet en Tom Herron ver voor de rest uit. In de laatste bocht voor de finish deed Boet een "alles of niets" poging om Tom eruit te remmen, waardoor Boet Tom torpedeerde. Boet kon snel weer opstappen en naar de finish rijden en won de race, maar Tom kwam pas als zevende over de finish. Tijdens de prijsuitreiking nam Boet de mikrofoon van de omroeper en zei, "Ik reed hem voor zijn sodemieter, it's my misstake", en liep naar Tom waarna Boet hem de prijzen en al het prijzengeld overhandigde. Tom Herron was namelijk ook een broodrijder en kwam helemaal uit Ierland, dus hij kon het geld goed gebruiken.

Foto: Henk Keulemans

Den Boet begon pas laat met racen toen hij al 23 jaar was ! Hij was op jonge leeftijd al een motorfanaat en op zijn zeventiende had hij al een motor . Toen hij zijn motorrijbewijs gehaald had ging hij vaak kijken bij wegraces , maar zelf meedoen was niet voor hem weggelegd dacht hij , omdat de racerij natuurlijk veel geld kost . Elk jaar met de pinksterdagen waren er NMB races in Ammerzoden , de woonplaats van Boet . In 1971 , even voor de pinksterdagen , zat Boet met zijn vrienden in hun stamcafe te praten over die races en op een gegeven moment zegt Boet "die coureurs die hier naartoe komen met de pinksterdagen kan ik makkelijk aan met mijn Honda 450cc !" Zijn vrienden maakten daar een weddenschap van en zo verscheen hij voor de trainingen met zijn standaard motor . Tot ieders verbazing reed hij de snelste trainingstijd , maar de wedstrijdleiding dacht er toch anders over en Boet mocht niet vooraan starten, maar helemaal achteraan . Tijdens de race liet hij zien dat het geen toevalstreffer was geweest en haalde alles en iedereen in ! Als hij geen pech had gekregen , dan had hij de race gewonnen ! Een week later in Tegelen won hij wel de race en zo had Den Boet gelijk een supportersclub achter zich . Alle volgende races in de standaard 500cc klasse werden gewonnen door hem en ook in de gecombineerde klasse tot 750cc reed hij goed en werdt tweede . Het volgende jaar reed hij naast de Honda ook een 750cc Kawasaki en werd in beide klassen kampioen ! In 1973 stapte Den Boet over naar de KNMV en er werd een nieuwe Yamaha besteld . Maar deze motor kwam maar niet opdagen en na drie races gemist te hebben kocht hij de 250cc Yamsel van Marcel Ankone . Hiermee won hij drie races en hij viel een keer uit . Dit was voldoende om te promoveren naar de internationalen . In 1974 werd hij gelijk Nederlands kampioen in de 350cc klasse en startte voor het eerst in een GP ; de TT van Assen . In de 350cc werdt hij twaalfde en daarmee beste Nederlander . Daardoor werdt hij benaderd door de oostduitse MZ fabriek en reed hij de GP's van Finland , Tsjecho-Slowakije en joegoslavie op 250cc en 350cc fabrieks motoren ! Jammer genoeg viel Boet steeds door pech uit maar had hij wel veel internationale ervaring opgedaan.

 Ago komt wel weer even voorbij , maar den Boet rijdt weer Ago voorbij en die kan hem niet meer voorbij komen totdat Den Boet bandenproblemen krijgt , maar wel vijfde wordt ! In de tweede manche wordt hij zelfs vierde !

Foto: Hans van Dijk

In 1981 tijdens de TT Assen is Boet hard op weg om de Race te winnen maar door een verkeerde bandenkeuze wordt hij verslagen door Lucchinelli . Later in Zweden zal hij weer een tweede plaats behalen en weer behaald hij de zesde plek in het eindklassement . De twee volgende jaren gaat het wat minder , maar in 1984 lijkt den Boet weer helemaal terug aan het front te zijn . Door een paar goede klasseringen staat hij na een aantal races opeens vierde in de stand om het WK ! Dit heeft hij natuurlijk ook te danken aan het uitvallen of crashen van zijn concurrenten . Zo blijft hij punten scoren door telkens in de top tien te eindigen , maar dan gaat het fout . Tijdens de GP van Frankrijk gaat den Boet hard onderuit en blesseerd zijn hand . Daardoor kan hij ook de TT van Assen en de GP van Francorchamps niet rijden . Daarna komt hij weer terug om de laatste GP's uit te rijden en weer punten te scoren waardoor hij toch nog achtste wordt in het WK . Mede door deze klassering besluit hij om toch nog een jaartje door te gaan . In 1985 weet Boet toch nog tiende in het eindklassement WK te worden , ondanks het steeds grotere verschil tussen de fabrieks racers en de produktie machines . Het volgende jaar wordt zijn laatste en daarmee heeft den Boet twaalf jaar ononderbroken in de GP racerij gezeten .

Na zijn raceloopbaan wordt den Boet team manager en zal hij onder andere Cees Doorakkers en Patrick v.d.Goorbergh begeleiden . Omdat de resultaten van dit raceteam toch wat tegenvallen stopt hij na een aantal jaren ook hier mee en begint een transportbedrijf . Boet koopt een truck en begint zijn eigen transportbedrijf. Boet overleed op 73 jarige leeftijd aan de gevolgen van een verkeersongeluk in zijn woonplaats Ammerzoden.

                                                                                                                                                                                                                     foto: Toon Kannekens

Op bovenstaande foto is de unieke stijl van Boet te zien die in de bochten de motor plat duwde in plaats van ernaast te hangen zoals Jack Middelburg en Randy Mamola dat deden . Vooral Mamola hing bijna los van de motor en niet alleen met de knie aan de grond maar ook met zijn heup . Vandaar dat deze coureurs ook kniebeschermers hadden , behalve Boet die de knie nooit zover uitstak . Pas jaren later had ook Boet kniebeschermers zoals op de verder naar boven staande foto is te zien.

In het jaar 2020 is er op initiatief van dorpsgenoten uit Ammerzoden een borstbeeld van Boet in het dorp geplaatst. Lees er alles over op de website https://boetvandulmen.nl/

Soms werdt Boet in de pers afgeschilderd als nors en nukkig. Ik heb Boet persoonlijk gekend, en mijn indruk was dat Boet een hartelijke gastvrije man was. Tijdens de Bikers classics op Spa-Francorchamps heb ik Boet wat dvd's gegeven met daarop oude video's van zijn actieve racecarriere. Zijn dochters hebben die tijd niet bewust meegemaakt, en wilden deze video's graag zien. Als ik dan s'morgens op het rennerskwartier kwam en in de buurt van de caravan van Boet en zijn broer, riep Boet "hé maatje" en kon ik aan tafel aanschuiven voor een ontbijtje met koffie. Boet heeft me ook meegenomen naar de pits waar een oostduitser was met de oude MZ racers waar boet ook op geracet had. De mensen daar kennen Boet ook nog altijd!